Kan ik in België trouwen als ik niet de Belgische nationaliteit heb? 

 Ja, dat kan. Er bestaan drie mogelijkheden om in België te trouwen:

• De eerste mogelijkheid is dat ten minste één van de twee toekomstige echtgenoten de Belgische nationaliteit heeft. Je hoeft in dit geval zelfs niet in België te wonen.
• Je kan ook in België trouwen als ten minste één van de toekomstige echtgenoten hier zijn woonplaats heeft.
• Ook wanneer ten minste één van de toekomstige echtgenoten al minstens drie maanden in België zijn of haar gewone verblijfplaats heeft, kan het huwelijk in België worden afgesloten.

Als je wel in België kan trouwen, moet nog worden bepaald volgens welke regels je hier zal trouwen. Als je volgens de Marokkaanse regels trouwt, dan kan je als moslima niet trouwen met een niet-moslim. Trouw je volgens de Belgische regels, dan geldt dat verbod niet. Het is dus belangrijk om te weten of de Marokkaanse of de Belgische regels zullen worden toegepast.

 Hoe bepaalt de gemeente volgens welk recht je zal trouwen? 

In België maakt men een onderscheid tussen de vormvoorwaarden en de grondvoorwaarden van een huwelijk. Vormvoorwaarden zijn formaliteiten eigen aan de huwelijkssluiting. Grondvoorwaarden bepalen of iemand geschikt is om te huwen.

• Voor de vormvoorwaarden van het huwelijk past men de Belgische regels toe.
• Voor de grondvoorwaarden, past men de regels toe van het land waarvan de persoon die wil trouwen de nationaliteit heeft. Of je wel of niet kan trouwen         met iemand van een ander geloof is een grondvoorwaarde. Het is dus in principe het recht van het land waarvan je de nationaliteit hebt dat bepaalt of je         als moslima met een niet-moslim kan trouwen.

Als je meerdere nationaliteiten hebt en één daarvan is de Belgische, dan past men in België altijd de Belgische regels toe. Als je dus naast de Marokkaanse ook de Belgische nationaliteit hebt, dan zal men het Belgische recht toepassen. Het Belgische recht kent geen regel die een huwelijk tussen een moslima en een niet-moslim verbiedt. In dat geval kan je dus trouwen met iemand die een andere religie heeft.

Als je alleen de Marokkaanse nationaliteit hebt, dan wordt in principe het Marokkaanse recht toegepast. In dat geval zou je als moslima niet met een niet-moslim kunnen trouwen. Maar er bestaat een uitzondering op deze regel. België beschouwt deze Marokkaanse regel als strijdig met de openbare orde en past hem daarom niet toe. Het behoort immers tot de fundamentele Belgische waarden en normen dat iedereen moet kunnen trouwen, ongeacht de religie van de partner. Dus zelfs als je alleen de Marokkaanse nationaliteit hebt, zal je in België met een niet-moslim kunnen trouwen.

Het kan zijn dat het huwelijk niet erkend wordt door de Marokkaanse overheid, omdat volgens het Marokkaanse recht een moslima niet met een niet-moslim mag trouwen. Dit zou dan betekenen dat je voor de Belgische overheid wel getrouwd bent, maar niet voor de Marokkaanse.

 

 

Wanneer je een huwelijksaangifte doet op een Belgisch gemeentehuis moet je de volgende documenten overleggen:

 

• Een voor eensluidend verklaard afschrift van de geboorteakte (een kopie is gelijk aan het origineel ervan). Dit is enkel nodig wanneer je geen Belgische geboorteakte hebt en je buitenlandse geboorteakte ook niet in België is overgeschreven.
• Een bewijs van identiteit. Hiervoor kan je een kopie van je identiteitskaart, paspoort, rijbewijs of een ander wettig document gebruiken.
• Een bewijs van nationaliteit. Dit bewijs vraag je aan bij het consulaat van het land waarvan je de nationaliteit hebt. Als je in het buitenland woont, kan je ook een bewijs van je buitenlandse gemeente voorleggen.
• Een bewijs van de ongehuwde staat of van de ontbinding of nietigverklaring van een eerder huwelijk. Om te voorkomen dat je in België een huwelijk zou afsluiten terwijl je eigenlijk al ergens anders getrouwd bent, moet je kunnen bewijzen dat je niet getrouwd bent. Indien je wel al getrouwd was, moet je aantonen dat het huwelijk ontbonden is door een echtscheiding of dat het nietig werd verklaard. Dit bewijs wordt het ‘celibaatsattest’ genoemd. Je kan dit bekomen op het consulaat van je land van herkomst of bij de buitenlandse gemeente waar je woont of gewoond hebt.
• Een bewijs van inschrijving in het bevolkings-, vreemdelingen- of wachtregister en/of een bewijs van de actuele verblijfplaats of een bewijs van de gewone verblijfplaats in België, sinds meer dan drie maanden.

Een bewijs van inschrijving kan je bekomen bij de gemeente waar je woont. Het adres van je gewone verblijfplaats kan je, met bijvoorbeeld een huurcontract of energiefacturen, bewijzen. Als je geen dergelijk bewijs kan voorleggen, kan je een woonstcontrole laten uitvoeren door de wijkagent.

•  Als slechts één van de echtgenoten bij de huwelijksaangifte aanwezig is, moet hij/zij een gelegaliseerd schriftelijk bewijs overleggen waarin de andere echtgeno(o)t(e) instemt met de huwelijksaangifte.

Bij het huwelijk zelf moeten in België beide toekomstige echtgenoten aanwezig zijn. Een huwelijk bij volmacht is in België onmogelijk. De aangifte van het huwelijk, daarentegen, kan wel gedaan worden door één van de toekomstige echtgenoten. Dit is bijvoorbeeld mogelijk als de andere toekomstige echtgenoot nog in het buitenland verblijft. In dat geval heeft de persoon die de huwelijksaangifte doet wel een schriftelijk bewijs nodig waarin staat dat de andere persoon met de huwelijksaangifte instemt. Dit bewijs moet voorzien zijn van een apostille of moet door de bevoegde Belgische ambassade zijn gelegaliseerd.

• Een document dat aantoont dat de personen die wensen te trouwen voldoen aan de voorwaarden die de wet stelt om een huwelijk aan te mogen gaan.

Wie in België trouwt maar een vreemde nationaliteit heeft, moet voldoen aan de grondvoorwaarden (zoals de wettelijke leeftijd waarop iemand kan huwen) van het recht van het land waarvan hij of zij de nationaliteit heeft. Dit betekent dat de gemeente die het huwelijk zal afsluiten, de inhoud van dat recht moet kennen.

 

Voorbeeld

Volgens het Portugese recht kunnen jongens en meisjes trouwen als ze zestien jaar zijn en de toestemming krijgen van hun ouders of voogd.

Als een zestienjarige jongen die enkel de Portugese nationaliteit heeft in België wil trouwen, is dat dus in principe mogelijk met deze toestemming. De jongen moet dan wel een document kunnen voorleggen waaruit deze Portugese regel blijkt.

 

5. Is mijn buitenlands huwelijk ook geldig in België?

Een buitenlands huwelijk is pas in België geldig als het door de Belgische overheid wordt erkend. Daarvoor gelden de volgende voorwaarden: 

• In de eerste plaats moet je buitenlandse huwelijksakte gelegaliseerd zijn of een apostille hebben.
• Daarna zal worden nagegaan of het huwelijk voldoet aan de grondvoorwaarden die gelden in het land waarvan de echtgenoten de nationaliteit hebben.
• De vormvoorwaarden van het land waar het huwelijk heeft plaatsgevonden moeten worden gerespecteerd.

Als een persoon in het buitenland een huwelijk bij volmacht heeft gesloten, controleert men of dit toegelaten is door het recht van het land waar het huwelijk werd gesloten. Daarnaast mag je huwelijk:

• geen wetsontduiking zijn,
• niet strijdig zijn met de openbare orde. Hiervoor moet men altijd rekening houden met de concrete feiten van de situatie.

6. Welk bewijs moet ik aan de gemeente voorleggen om mijn buitenlands huwelijk te laten erkennen?

De leeftijd waarop men kan trouwen is een grondvoorwaarde voor het huwelijk. De Belgische overheid zal controleren of de grondvoorwaarden voor een huwelijk van het land waarvan elk van de echtgenoten de nationaliteit heeft zijn nageleefd. As het recht van het land waarvan je de nationaliteit hebt een huwelijk voor minderjarigen toestaat, zal je huwelijk in principe ook in België erkend worden. 

Ook de andere voorwaarden voor erkenning moeten vervuld zijn voordat je huwelijk in België geldig is. 

Als je meerdere nationaliteiten hebt, waaronder de Belgische, dan zal men in België steeds de voorwaarden van het Belgische recht controleren.

 

Voorbeeld

Een meisje in Turkije trouwt op zeventienjarige leeftijd. Het Turkse recht zegt dat meisjes (en jongens) van zeventien jaar, met toestemming van hun wettelijke vertegenwoordiger, kunnen trouwen. Als het meisje alleen de Turkse nationaliteit heeft, kan dit huwelijk dus erkend worden, als de wettelijke vertegenwoordiger toestemde met het huwelijk. Maar als dit meisje ook de Belgische nationaliteit heeft, dan zullen de Belgische regels toegepast worden. Volgens het Belgische recht kan een meisje van zeventien jaar alleen na een procedure voor de jeugdrechter trouwen. In dat geval zal het huwelijk uit Turkije dus enkel in België erkend kunnen worden als er een procedure voor de rechtbank is geweest.

 

• Controle van openbare orde

 

Voorbeeld

Een veertienjarig meisje kan volgens het Marokkaanse recht trouwen wanneer zij de toestemming heeft van een rechter. Als een veertienjarig meisje, dat alleen de Marokkaanse nationaliteit heeft, met de nodige toestemming trouwt in Marokko, zou dit huwelijk volgens de bovenstaande regels in België moeten worden erkend. Vindt de Belgische overheid dat dit huwelijk de openbare orde schendt omdat het meisje te jong is? Dan kan zij beslissen om dit huwelijk niet te erkennen. Als het meisje zeventien jaar was, dan zou het veel moeilijker zijn om aan te tonen dat het huwelijk in strijd is met de openbare orde. Je kan namelijk, onder bepaalde voorwaarden, ook in België trouwen als je zeventien jaar oud bent. Of een huwelijk wel of niet in strijd is met de openbare orde is een waardeoordeel. De Belgische overheid moet de concrete feiten en context van de situatie controleren.

 

 

9. Ik ben een Marokkaanse vrouw die in Marokko getrouwd is zonder voogd. Kan mijn huwelijk in België worden erkend?

Je kon als vrouw in Marokko vroeger alleen met de toestemming van een voogd (wali) trouwen. Dit veranderde in 2004 toen de Moudawwana, het Marokkaanse familiewetboek, grondig werd gewijzigd. Nu kan je als vrouw volgens Marokkaans recht vanaf achttien jaar zelf je huwelijk sluiten. Als je dit wilt, mag je als vrouw wel een voogd aanwijzen die de toestemming in jouw plaats geeft.

 

Heb ik de toestemming van een voogd nodig?

Of je de toestemming van een voogd nodig hebt om te kunnen trouwen, is een grondvoorwaarde voor een geldig huwelijk. Deze grondvoorwaarden worden volgens het recht  van het land waar je de nationaliteit van hebt beoordeeld. We hebben net gezien dat Marokkaans recht niet langer vraagt dat een voogd toestemming geeft voor het huwelijk van een vrouw. De gemeente kan dus een huwelijk van een Marokkaanse vrouw niet weigeren te erkennen omdat er geen voogd aanwezig was.

 

 

Bron: www.kruispuntmi.be